Passie, plezier en prestatie: wat betekent dit voor Rudolf Willems?

De 3 P’s van de sport….

Plezier-Passie-Prestatie

Ik trap een open deur in als ik zeg, dat sporten in het leven voor de meeste mensen een belangrijke bezigheid is. Mensen sporten met verschillende motieven. De één sport om zijn of haar hoofd leeg te maken, de ander wil fit en gezond blijven. In dit stukje proza wil ik graag mijn persoonlijke visie hierover vertellen, met onze drie P’s hoog in het vaandel. Hoe ik daar tegenaan keek, maar ook hoe ik er tegenwoordig tegen aan kijk. Een aantal jaren geleden draaide mijn leven namelijk alleen maar om het sporten. Tegenwoordig behelst het gelukkig ook meer dan dat.

Plezier

De eerste P is in mijn ogen de belangrijkste. Plezier! Hier begint het mee. Als je iets niet leuk vindt, ga je het vooral niet doen. Plezier is datgene wat ervoor zorgt dat je graag wilt sporten. Dit is een self-fulfilling prophecy. Doordat je met plezier sport, functioneer je beter en zul je naar alle waarschijnlijkheid  ook beter worden in de sport die je beoefent. Dat leidt weer tot meer plezier. Ik wilde altijd graag buiten zijn. En daar alleen met mezelf bezig zijn, in het proces wat ik met mezelf had afgesproken. Ik kon ook ongelofelijk veel plezier halen uit alles wat met mijn sport, triathlon, te maken had. En dankzij de diversiteit van triathlon was dit nogal omvangrijk. Ik was voortdurend bezig met materiaal, techniek, voeding, trainingsschema’s en mentale vraagstukken. Het proces was nooit klaar. Prachtig vond ik dat! Altijd weer nieuwe aspecten die voorbij kwamen, en als je een stap gemaakt had, begon het traject weer opnieuw. Alle zaken werden tegen het licht gehouden, om weer de volgende stap te kunnen maken. Ik denk dat ik eigenlijk het meeste plezier haalde, uit het feit dat ik vooral benieuwd was hoe ik zelf als mens in elkaar stak.  Het mentale vraagstuk dus. Wat gebeurde er met me op de momenten dat het spannend werd, of als de druk te hoog werd. Hoe was ik vlak voor een wedstrijd? Hoe ging ik een trainingsweek van 20 uur invullen? In dat kader ben ik zoveel over mezelf te weten gekomen. Zowel mijn positieve als negatieve eigenschappen kwamen  aan het daglicht. En omdat ik van beiden kon leren, gaf me dat weer extra plezier.

Passie

Als je plezier hebt in een bepaalde sport, is passie voor deze sport vaak het gevolg. Passie gaat een stapje verder dan plezier. Je gaat vaker trainen, afspraken op trainingstijdstippen worden niet meer gemaakt en je wilt plots andere mensen motiveren om jouw sport ook te gaan doen. Het mooie is, dat als jouw sport een passie wordt, jezelf motiveren niet meer zo aan de orde is. Trainen is vanzelfsprekend en alles gaat vanzelf. Materiaal, voeding, het hoort er allemaal toch gewoon bij?  In mijn situatie sloeg dat aardig door, maar op dat moment voelde dat ook gewoon helemaal oké!! Destijds dacht ik alleen maar aan trainen en vond ik het heel vanzelfsprekend dat mijn omliggende wereld er ook net zo over dacht. Mijn planning was altijd; eerst trainen en dan…..andere zaken die belangrijk waren. Nooit kwamen mijn trainingen in gevaar, ik manoeuvreerde en manipuleerde  dusdanig dat trainen altijd voorrang kreeg. Oftewel, mijn passie voor de sport was zo groot dat ik de meest bijzondere keuzes ging maken. Met hondenweer 6 uur fietsen. Met 10 graden onder nul fietsen. Vakantie-adressen werden geselecteerd op zwembaden waar je banen mocht trekken. Ik verzeker jullie; die zijn lastig te vinden. Die zoekfunctie is (nog) niet aanwezig op Booking.com.

 

Prestatie

Tot slot zijn we aangekomen bij de P van Prestatie. Voor mij niet een op zichzelf staand doel, maar een resultante van een aantal zaken. Oftewel; degene die op zoek is naar prestatie, zal hem niet vinden en zal die hem wel vinden, dan zal deze naar alle waarschijnlijkheid weinig voldoening geven. Plezier, passie en prestatie hangt dus aan elkaar samen.  Als plezier en passie een feit is, dan is het veelal wachten op de prestatie! Over de P van prestatie heb ik de afgelopen 8 jaar veel vragen gehad en ik zie daar veel atleten, iedere dag weer mee worstelen. Ik geloof in proces denken. Met andere woorden; alles valt op een gegeven moment samen. Ik bracht plezier, passie en alles wat de sport met zich meebracht samen, in mijn eigen trainingsproces.  Als al die zaken goed afgestemd werden, zou ik het best mogelijke resultaat boeken. Hier geloofde ik heilig in.  En nog steeds. Proces denken geeft veel rust, voldoening en focus in de voorbereiding op wedstrijden. Op deze manier word je “eigenaar” van het traject naar je eigen doel. Tijden en klasseringen zijn vrijwel altijd subjectief. Deze kunnen in de aanloop naar je doel, leiden tot verkeerde keuzes of frustraties. Ik voel mij een “Ambassadeur van het procesdenken” en zal graag altijd andere sporters hierover informeren.

 

 

Maart 2024
Z M D W D V Z
1 2
3 4 5 6 7 8 9
10 11 12 13 14 15 16
17 18 19 20 21 22 23
24 25 26 27 28 29 30
31